"Pan przechodzi i powołuje (por. Mt 4, 18-22), bądźcie gotowi do współpracy z Nim."

 Przemówienie do alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Rzymie

Rzym, 2005-02-05

Moi Drodzy!

1. Z wielką radością jednoczę się z wami w święto Matki Bożej Ufności, patronki Wyższego Seminarium Duchownego w Rzymie. Pozdrawiam kardynała wikariusza, biskupów pomocniczych, rektora i innych przełożonych, a ze szczególną miłością — was, drodzy seminarzyści, oraz wasze rodziny. Pozdrawiam diecezjalny chór i orkiestrę pod kierunkiem ks. prał. Marca Frisiny oraz młodych przyjaciół rzymskiego seminarium. Jesteście dla mnie źródłem otuchy, ponieważ stanowicie szczególny znak miłości Pana do swojego umiłowanego Kościoła, który jest w Rzymie.

2. «Kontemplacja oblicza Chrystusa — kontemplacja wraz z Maryją — jest 'programem', który przedstawiłem Kościołowi u początku trzeciego tysiąclecia, zachęcając go, by z entuzjazmem nowej ewangelizacji wypłynął na głębię na morzu dziejów» (Ecclesia de Eucharistia, 6). Słowa te wybraliście jako temat do refleksji podczas swojego święta.

Mane nobiscum Domine! W oratorium ks. prał. Marca Frisiny, wykonanym w Auli Pawła VI, rozbrzmiewała ta właśnie gorąca inwokacja, z którą chrześcijanie zwracają się do Pana zwłaszcza w chwilach cierpienia i próby. Gdy oddajecie cześć Maryi w Roku Eucharystii, w centrum waszej uwagi musi się znaleźć ofiara Jej Boskiego Syna, która uobecnia się w sposób sakramentalny w każdej Mszy św.

3. Drodzy seminarzyści, jakże znamienny jest gest Jezusa przedstawiony na ikonie Matki Bożej Ufności, czczonej w waszym seminarium! Dziecię, wskazujące Matkę, to niejako zapowiedź słów, które na końcu zostaną wypowiedziane z krzyża do ucznia Jana: «Oto Matka twoja». Również ja dziś powtarzam wam: oto wasza Matka, którą macie kochać i naśladować z pełną ufnością, abyście mogli się stać kapłanami gotowymi wypowiadać zawsze, a nie tylko jeden raz, to decydujące słowo wiary: «Oto jestem», «Fiat».

«Mater mea, fiducia mea»! Niech ten akt strzelisty będzie prostą i głęboką syntezą każdego dnia, który przeżyjecie kontemplując Chrystusa z Maryją.

4. Te życzenia kieruję również do wszystkich obecnych tu młodych, a zwłaszcza do tych, którzy rozeznają i zastanawiają się nad wstąpieniem do seminarium, oraz do chłopców, dzieci i nastolatków, którzy aktywnie uczestniczą w powołaniowym programie duszpasterskim diecezji rzymskiej. Myślę tu w sposób szczególny o małych ministrantach i o parafialnych grupach młodzieżowych. Drodzy chłopcy, Pan przechodzi i powołuje (por. Mt 4, 18-22), bądźcie gotowi do współpracy z Nim.

Zawierzam was Matce Bożej Ufności. A wy proście Pana żniwa, by wyprawił robotników na swe żniwo (por. Mt 9, 38).

Z wielką miłością wszystkich was błogosławię.