"[Słowa] Totus Tuus (...) stale mi towarzyszą od wielu lat. Odkryłem je w czasie okupacji, pracując jako robotnik na "Solvayu". (...) Był to czas kiedy już zdecydowałem się na kapłaństwo, a pracując fizycznie, równocześnie studiowałem filozofię. Zdawałem sobie sprawę z tego, że powołanie kapłańskie postawi na mej drodze wielu ludzi, że każdego i każdą z nich Pan Bóg mi w sposób szczególny zawierzy: "da" i "zada". I wtedy właśnie narosła wielka potrzeba owego Maryjnego zawierzenia siebie, jakie wyraża się w słowach "Totus Tuus". Jest to przede wszystkim nie tyle deklaracja, oświadczenie, ile prośba, abym nie uległ pożądaniu, nawet w formie najbardziej zakamuflowanej. Ażebym pozostał czysty, czyli "przeźroczysty" dla Boga i ludzi. Aby czysty był mój wzrok i słuch i umysł. Aby wszystko slużyło objawieniu piękna, jakim Bóg obdarowuje ludzi."

 Medytacja na temat bezinteresownego daru opublikowana w II rocznicę śmierci Papieża